ยืนยันไว้เลยว่าในมุมผม
อยู่ยังไงให้สุขภาพดี
ไม่ได้สำคัญเท่า
อยู่ยังไงให้มีคุณค่า
อ่านใหม่ได้นะครับ สักสองสามรอบ
เพราะมึงไม่มีวันที่จะสุขภาพดี 100% เว้ยเยดแม่ค่าตับค่าไตค่าคอเลสเตอรอลค่าความดันปกติ เย่ มีความสุข ไอ้สัส ถ้ามันดีมากๆ 100% แล้วเอาไปทำอะไรได้วะ โอเคกูอยู่นานหน่อย ทำอะไรบนโลกนี้ได้นานหน่อย กูก็ดูแลสุขภาพ อย่าเข้าใจผิดว่ากูไม่ดูแล กูสุขภาพดีกว่าคนทั่วไปพอสมควรแหละมาอยู่ตรงนี้ ใช้ชีวิตมีความสุข ไปตามวัย กูก็ออกกำลังกาย แข่ง ประกวด ทำทุกอย่าง ทุกไดเอท เล่นทุกกีฬา แข่งทุกรูปแบบ แล้วแชร์ประสบการณ์ให้พวกมึงทุกคนฟัง
แต่ถ้าวันไหนมึง ‘คลั่ง’ ไอ้คำว่าสุขภาพดี มากๆ มึงไม่ได้ทำเหี้ยไรในชีวิตหรอกครับ
เดินขึ้นบันได 10 ก้าว
‘อุ้ยตาย ชั้นความดันขึ้น’
แดกนมไม่ได้
‘อุ้ยตาย แลคโตส’
แดกไข่ไม่ได้
‘อุ้ยตาย คอเรสเตอรอล’
แดกเกินเวลาไม่ได้
‘อุ้ยตาย อ้วน เกินเวลาฟาส’
แดกแป้งไม่ได้
‘อุ้ยตาย หลุดคีโตคร่าาาา’
แดกเกลือไม่ได้
‘อุ้ยตาย โซเดียมมม กรี๊ด บวมน้ำ กรี๊ด’
แดกกับครอบครัวไม่ได้
‘อุ้ยตาย หม่อมแม่จะแดก McDonald ไม่ได้นะคะ’
นี่แม่งไม่เรียกใช้ชีวิต
แม่งคือ Eating Disorder แล้ว เป็นโรค รักษาได้ ด้วยการทำความเข้าใจการศึกษาซึ่งไม่จำเป็นว่ามึงจะจบแค่ ป.6 หรือ จบ ด็อกเตอร์ การศึกษาคือการทำความเข้าใจ และ ‘ปรับประยุกต์’ ให้เข้ากับมึง
บ้านไม่ได้สร้างด้วยตะปูอย่างเดียว
มันสร้างด้วยฆ้อน ด้วยปูน ด้วยการวางแผน ด้วยการออกแรง
ถ้าสร้างด้วยเครื้องมืออย่างเดียวมันไม่สมบูรณ์
ถึงมึงจะบอกว่ามันสมบูรณ์ แต่มันไม่ได้สมบูรณ์กับทุกคน มันสมบูรณ์แค่กับมึง
หน้าที่มนุษย์ไม่ใช่การบอกคนอื่นว่า กูสร้างบ้านด้วยตะปูอย่างเดียวได้
หน้าที่มนุษย์คือการเรียนรู้เครื่องมือหลายๆชนิด สร้างบ้านให้ตนเอง สร้างบ้านให้คนที่รัก และสอนให้เพิ่อนมนุษย์ด้วยกัน ใช้เครื่องมือให้เป็น เพื่อที่เค้าจะได้ไปสร้างบ้านให้คนอื่นๆต่อๆไป เพราะอยู่ให้สุขภาพดี 100% ยังไง ก็สู้อยู่ให้มีคุณค่ากับโลกใบนี้ไม่ได้
You either live as a Sheep for 100 years or 30 years as a Lion.
